Na ostatnim, listopadowym spotkaniu Dyskusyjnego Klubu Książki omawiałyśmy "Nie ma" Mariusza Szczygła – książkę wyjątkową w swojej formie i głębi refleksji. Wypełniona osobistymi historiami, anegdotami i filozoficznymi rozważaniami, stała się impulsem do rozmów na temat straty, pustki i tego, co pozostaje, gdy coś "znika".
Autor snuje historie ludzi, którzy musieli zmierzyć się z tym, co utracone: bliskimi, ideałami, marzeniami. Jednym z najbardziej poruszających tekstów jest reportaż o czeskim poecie Janie Zahradníčku, który doświadczył niewyobrażalnej rodzinnej tragedii. Innym przykładem jest opowieść o siostrach Woźnickich, których życie wspólnie przeżywane stało się źródłem zarówno siły, jak i cierpienia. Reportaż dotyczący tragicznej historii zamordowanego chłopca poruszył nie tylko emocje, ale i kwestie systemowe. Rozmawiałyśmy o przestarzałym systemie polskiego szkolnictwa, który wciąż nie potrafi skutecznie reagować na problemy takie jak przemoc rówieśnicza, brak empatii czy ignorowanie trudności psychicznych dzieci.
Dla wielu z nas "Nie ma" okazało się książką, która nie daje gotowych odpowiedzi, ale zmusza do przemyśleń. Po lekturze pojawiły się pytania: Czy "nieobecność" może być równie istotna jak "obecność"? Jak radzimy sobie z tym, co tracimy, i jak te braki definiują nas jako ludzi?
Na kolejne spotkanie zapraszamy 19 grudnia, będziemy dyskutować o książce Janiny Katz pt. „Chłopiec z tamtych lat”.
