Ostatnie, grudniowe spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki poświęcone „Chłopcu z tamtych lat” Janiny Katz wzbudziło wiele emocji – paradoksalnie, w kontraście do chłodu, jaki towarzyszy samej książce. Dyskusja skupiała się wokół szczerości narracji, trudnej do polubienia bohaterki i tematów pustki oraz utraty.
„Chłopiec z tamtych lat” Janiny Katz to powieść niezwykle szczera, aż do bólu. Autorka nie próbuje wygładzać ostrych krawędzi opowieści ani czynić ze swojego bohatera – czy raczej z bohaterki – postaci sympatycznej. To historia, która nie próbuje wciągnąć nas emocjonalną manipulacją, ale raczej zmusza do spojrzenia wprost na chłód, pustkę i brak, jakie pozostawia po sobie wojna.
Bohaterka, opowiadająca o swoim dzieciństwie naznaczonym stratą i wojenną traumą, nie wzbudza współczucia w tradycyjnym sensie. Jej brak emocji i dystans wobec własnych doświadczeń mogą wydać się odstręczające, ale właśnie w tym tkwi siła tej narracji. Katz pokazuje, że pustka, która pozostaje po utracie rodziny, domu i korzeni, jest czasem gorsza niż najgłębszy ból. To pustka, która uniemożliwia stworzenie więzi czy zbudowanie poczucia przynależności – do miejsca, ludzi, nawet do samego siebie.
Na kolejne spotkanie zapraszamy 23 stycznia. Dyskutować będziemy o książce pt. „Holland. Biografia od nowa” Karoliny Pasternak.
